به نقل از «فرارو»

(ویدئو) آغاز سال تحصیلی در افغانستان؛ هیچ کس مطلع نشد!

تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۷۳۷۹۶

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی آغاز سال تحصیلی در افغانستان؛ هیچ کس مطلع نشد!

فرارو- مدارس در افغانستان روز سه شنبه برای سال تحصیلی جدید بازگشایی شد، اما فقط چند معلم و دانش آموز ابتدایی وارد شدند و به دلیل بی اطلاعی اکثر دانش آموزان از شروع، هیچ کلاسی برگزار نشد.

به گزارش فرارو، تعدادی از معلمان و مسئولان گفتند که وزارت آموزش و پرورش هیچ اطلاعیه عمومی در مورد بازگشایی مدارس نداده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمد عثمان عطای، معلم مدرسه متوسطه پسرانه سیدال ناصری گفت: ما نامه‌ای را که از سوی وزیر آموزش و پرورش برای بازگشایی مدرسه امروز صادر شده بود، به مدیر مدرسه تحویل دادیم، اما از آنجایی که اطلاعیه عمومی وجود نداشت، دانش‌آموزی حاضر نشد.

صد‌ها هزار دختر نوجوان هنوز از حضور در مدارس منع شده‌اند، زیرا افغانستان تنها کشور در جهان است که دختران در آن از رفتن به مدارس متوسطه منع شده اند. پس از آنکه مقامات طالبان در اوت ۲۰۲۱ به قدرت رسیدند زنان و دختران با مشکلات زیادی مواجه شده‌اند.

صدف حیدری، ۱۵ ساله، اهل کابل، که قرار بود امسال کلاس یازدهم را شروع کند، گفت: طالبان هر چه داشتیم را از ما گرفتند. من افسرده و شکسته هستم.

ممنوعیت آموزش متوسطه برای دختران در ماه مارس سال گذشته و تنها چند ساعت پس از بازگشایی مدارس دخترانه و پسرانه توسط وزارت آموزش و پرورش به اجرا درآمد.

رهبران طالبان قبلاً زنان را از تحصیلات دانشگاهی منع کرده بودند و مکرراً مدعی بودند که پس از آماده شدن شرایط، مدارس متوسطه را برای دختران بازگشایی خواهند کرد.

اگرچه جامعه جهانی حق زنان برای تحصیل را به عنوان پیش نیاز در مذاکرات بر سر به رسمیت شناختن دولت طالبان قرار داد، اما این جنبش از آزار و اذیت زنان و دختران عقب نشینی نکرد. به گفته سازمان ملل متحد افغانستان تحت حاکمیت طالبان سرکوبگرترین کشور در جهان است. در افغانستان زنان عملاً از زندگی عمومی بیرون رانده شدند و از اکثر مشاغل دولتی کنار گذاشته شدند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طالبان بازگشایی مدارس افغانستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۷۳۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام بانوان گیلانی نخستین مدارس دخترانه را تاسیس کردند؟

ایسنا/گیلان به مناسبت روز معلم، نام و یاد بانوان فداکاری را گرامی می‌داریم که در تاسیس اولین مدارس دخترانه و ترویج آموزش به دختران گیلان تلاش کردند.

یک سده پیش، آرزوی بسیاری از دختران باسواد شدن بود. روزهایی که تنها مکتب‌خانه و کلاس‌های اکابر، بار آموزشی را در کشور به دوش می‌کشید، در بسیاری از مناطق حتی دختران اجازه نداشتند به مکتب‌خانه بروند؛ سرانجام با آغاز تحولات مشروطه خواهی، زنگ شیوه‌های نوین آموزشی هم در کشور نواخته می‌شود.

ابتدا مدارس نوین برای پسران راه‌اندازی شد و تشکیل مدارس دخترانه با مرارت‌های زیادی روبه‌رو بود و فشارهای اجتماعی و مذهبی برای دخترانی که در کلاس‌های درس حاضر می‌شدند، مضاعف بود.

گیلان و رشت، از استان‌های پیشرو در راه‌اندازی مدارس دخترانه بود. ساختمان مدرسه تاریخی فروغ رشت، سندی بر این مدعاست که رشت از سال ۱۲۸۴ مدرسه دخترانه داشت. در این مدرسه، دخترانی آموزش دیدند که بعدها خود مروج تحصیل دختران دیگر شدند و مدارسی همچون «سعادت نسوان» را پایه گذاردند.

بانوان معلم جهت هموار شدن این راه سخت برای آیندگان، مشقت‌های زیادی را متحمل شدند. امروز مدیون بانوانی هستیم که این سدها را شکستند و نام‌شان در تاریخ هم گم شده است؛ از لابه‌لای منابع، نام چند زن گیلانی پیشرو در آموزش دختران دیده می‌شود.

کمتر از یک دهه از تاسیس نخستین مدرسه دخترانه در تهران می‌گذشت که رشت نیز به همت «آذرمیدخت نیکروان» صاحب یک دبستان دخترانه شد. وی در سال ۱۲۹۳ اولین مدرسه دخترانه را در رشت دایر کرد که نتیجه آن برگزاری اجتماع شکستن شیشه‌ها، پرتاب سنگ و کلوخ از سوی مردم به وی و مدرسه‌اش بود اما تلاش‌ها همراه با شکیبایی ادامه داشت. این در حالی بود که هنوز مدرسه پسرانه دولتی هم به طور رسمی در گیلان دایر نشده بود؛ اوایل تیرماه ۱۲۹۸ خورشیدی مدرسه نمره یک پسرانه در یک خانه استیجاری راه‌اندازی شد.

«پوراندخت خدیو» یکی از شاگردان مدرسه سعادت نسوان رشت (تاسیس ۱۲۹۶ خورشیدی) در خاطرات دوران تحصیلش می‌نویسد «فراشی به نام مراد مامور بود که هر روز سر خیابان بایستد تا پسرهای مدرسه شاهپور با گلوله‌های برفی به جان ما نیفتند و درس خواندن ما را مسخره نکنند.»

مدرسه «شمسیه» (۱۳۲۷ه.ق) نیز یکی دیگر از مدارس دخترانه بود که پیش‌تر به همت شیخ علی طالقانی دایر شده بود، این مدرسه بعدها به نام مدرسه بنات اسلامی به مدیریت خانم احترام السیاده با کمک‌های دولتی به حیات خود ادامه می‌دهد.

از بین زنان پیشرو در آموزش دختران، تلاش‌های «روشنک نوعدوست» چشمگیرتر است. روشنک نوعدوست متولد ۱۲۷۷ در رشت است، وی در ۲۱ سالگی، ریاضی و عربی و فارسی را به کمال می‌دانست و دبستان سه کلاسه‌ای در سال ۱۲۹۶ خورشیدی در رشت افتتاح کرد.

منابع نوشته‌اند روشنک نوعدوست دختران بی بضاعت را با هزینه شخصی آموزش می‌داد. وی به شاگردانش یادآور می‌شد: «دختران من یک مادر خوب و فداکار اما بی‌دانش، هیچ وقت کافی نیست».

فعالیت‌های فرهنگی روشنک نوعدوست به معلمی بسنده نمی‌شد زیرا تشکیل اکابر، کتابخانه، برنامه‌های سخنرانی و از همه مهم‌تر انتشار نشریه «پیک سعادت نسوان» از برنامه‌های روشنک نوعدوست بود. او بین سال‌های ۱۳۰۶تا ۱۳۰۷ دو ماهنامه خود را منتشر می‌کرد.

روشنک در شماره ۶ نشریه معترض می‌شود که تعداد مدارس دخترانه در این زمان در گیلان ۲۰ مدرسه است که تنها هفت مدرسه دولتی بوده و در مقایسه ۵۰ مدرسه پسرانه در گیلان است که ۱۲ مدرسه ملی و ۳۸ مدرسه دولتی است. نشریه پیک سعادت نسوان به دلیل سرمقاله‌های اعتراض‌آمیز در تبعیض تحصیل میان دختران و پسران سرانجام بسته می‌شود.

فریدون نوزاد در کتاب تاریخ نمایش، درباره این بانوی روشنفکر می‌نویسد: «اگرچه روشنک نوعدوست توانسته مدرسه را حفظ نموده و از چنگال خونین بعضی دولتیان نجات دهد ولی تا سال ۱۳۲۰ کاملا تحت نظر شهربانی بود.»

«خدیجه نظرداد»، بانوی فرهیخته دیگری است که در سال ۱۲۹۸ در غازیان بندر انزلی متولد شد. او در شرایطی درس خواند که فراگیری دانش دختران تنها محدود به رفتن به مکتب‌خانه و مدارس خصوصی بود. او پس از اتمام تحصیل و در شرایطی که اغلب خانواده‌ها راضی به تحصیل دختران در مدارس دولتی نبودند، در خانه پدر مدرسه‌ای با عنوان «مدرسه ملی» برای آموزش دختران انزلی برپا کرد.

دختران نوجوان با پرداخت شهریه مختصری نزد خدیجه نظرداد خواندن و نوشتن می‌آموختند. از سال ۱۳۱۶ خورشیدی وی به دعوت اداره فرهنگ بندر انزلی، در دبستان سنائی غازیان به تدریس می‌پردازد و پس از سه دهه فعالیت پرثمر فرهنگی در کسوت مدیر دبستان فاطمیه سیاح غازیان بازنشسته می‌شود؛ طی این سال‌ها نه تنها آموزگار دختران انزلی بود، بلکه دانش آموزانش او را دوست، مشاور و مادر روحانی خود می‌دانستند.

این بانوی فداکار و معلم دختران انزلی در نخستین ساعات بامداد روز چهارشنبه ۱۹آذر ۱۳۸۲ در یکی از آپارتمان‌های شهرک اکباتان تهران چشم از جهان فرو بست.

«نوش آفرین پورزردشت» نیز جزء اولین معلمان زن در لشت‌نشا بود. شکل‌گیری تشکیلات فرهنگی در لشت‌نشا مرهون همت و پشتکار امین‌الدوله و پورزردشت بوده است (نشریه گیله وا سال ۱۷ ویژه نامه لشت نشا).

انتهای پیام